|
|
 |
 |
eneral Information
ข้อมูลทั่วไปของสาธารณรัฐฝรั่งเศส |
|
|
 |
 |
 |
| ประวัติศาสตร์ (2000 ปี) |
|
 50 ปีก่อนคริสตกาล-ค.ศ. 481 พวกโกล (เชื้อสายเซลท์ : Celtes) ตกอยู่ภายใต้อำนาจของกรุงโรม เรียกว่า ยุคแห่งอารยธรรมโกลผสมโรมัน (Gallo-romain) |
| 481-987 เป็นช่วงที่อยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์เมโรแว็งเชียง (Mérovingien) และกาโรแล็งเชียง (Carolingien) ติดตามด้วยการรุกรานโดยศัตรูจากทิศตะวันออก Hugues Capet ได้รับการสถาปนาเป็นกษัตริย์ฝรั่งเศสและตั้งราชวงศ์กาเปเชียงขึ้น |
| ศตวรรษที่ 11-13 เป็นช่วงแห่งวิวัฒนาการทางการเกษตรและการค้า เมืองต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย อำนาจของสถาบันกษัตริย์อยู่ในมือขุนนาง เป็นยุคที่นักบวชมีอำนาจในทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม สงครามครูเสดเกิดในยุคน |
| ศตวรรษที่ 14-15 เกิดโรคระบาด (กาฬโรคในปี 1347) ประเทศต้องประสบทุพภิกขภัยและสงครามกลางเมือง เกิดการแข่งขันกันระหว่างฝรั่งเศส-อังกฤษ เกิดสงคราม 100 ปี โจนออฟอาร์ค (Jeanne dArc) อยู่ในช่วงนี้ (1425-1431) ต่อมา ได้มีการรวมตัวของดินแดนต่าง ๆ และสถาปนาขึ้นเป็นอาณาจักร มีการพัฒนาด้านการเกษตร ประชากร และการค้า เกิดสงครามกับอิตาลีครั้งแรกและเข้าสู่ช่วงแรกของยุค เรอแนสซองส์ (Renaissance) ในฝรั่งเศส |
| ศตวรรษที่ 16 ยุคปฏิรูป เป็นช่วงแห่งสงครามระหว่างคาทอลิกและโปรเตสแตนต์ รัชสมัยของอ็องรีที่ 4 (Henri IV : 1589 - 1610) มีการออกกฎหมายให้เสรีภาพทางความคิดและการนับถือศาสนาซึ่งเรียกว่า Edit de Nantes (1589) |
| 1610-1715 รัชสมัยของพระเจ้าหลุย์ที่ 13 และ 14 (Louis XIII et Louis XIV) ช่วงแห่งความรุ่งเรืองของระบบกษัตริย์ การแผ่อิทธิพลและการเผยแพร่วัฒนธรรมฝรั่งเศสในยุโรป เข้าสู่ยุคแห่งความรุ่งเรืองทางการค้าทางทะเล |
| ศตวรรษที่ 18 เป็นช่วงสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 และ 16 เป็นช่วงแห่งความรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจและประชากร หรือศตวรรษแห่งแสงสว่าง ระบบกษัตริย์เริ่มถูกโจมตี |
| 1789-1799 ปฏิวัติฝรั่งเศส การประกาศสิทธิมนุษยชนและสิทธิของประชาชน (26 สิงหาคม ค.ศ. 1789) การยกเลิกระบบกษัตริย์ (1792) การตั้งสาธารณรัฐที่หนึ่ง การจัดระบบบริหารประเทศ (Directoire) และการเข้าสู่ยุคการปกครองระบอบใหม่ (Consulat) |
| 1799-1815 นโปเลียน โบนาปาร์ต (Napoléon Bonaparte) ขึ้นเถลิงอำนาจ โดยเริ่มจากได้รับสถาปนาเป็น Consul ที่ 1 และจักรพรรดิ (1804) ตามลำดับ มีการก่อตั้งสถาบันบริหารประเทศที่ทันสมัย มีการตรากฎหมาย ต่อมาได้เกิดสงครามในยุโรป อันเป็นที่มาแห่งการสละราชบัลลังก์ของจักรพรรดิ นโปเลียน |
| 1815-1848 การฟื้นฟูระบบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ (หลุยส์ที่ 18 ชารลส์ที่ 10) เกิดการปฏิวัติในปี 1830 อันตรงกับรัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ฟิลลิป เป็นยุคแห่งความเฟื่องฟูทางเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม การเดินรถไฟเริ่มมีในยุคนี้ และเป็นยุคแรกเริ่มของการตั้งอาณานิคม |
| 1848-1852 เกิดการปฏิวัติ การสถาปนาสาธารณรัฐที่ 2 มีการตรากฎหมายแรงงาน สื่อมวลชน และการศึกษาขึ้นเป็นครั้งแรก |
| 1852-1870 หลุยส์ นโปเลียน โบนาปาร์ต พระนัดดาของนโปเลียน
ที่ 1 ทำการปฏิวัติ เข้าสู่จักรวรรดิที่ 2 เสรีภาพทางการเมือง (1860) เป็นยุคทองแห่งการขยายอาณานิคม |
| 1870-1875 สงครามระหว่างฝรั่งเศส-ปรัสเซีย ทำให้ฝรั่งเศสต้องเสียดินแดนส่วนที่เป็นอัลซาส (Alsace) และลอร์แรน (Lorraine) ในเวลาต่อมา นโปเลียนที่ 3 หมดอำนาจ มีการก่อตั้ง Commune de Paris (1871) การ
สถาปนาสาธารณรัฐที่ 3 |
| 1875-1914 ยุคแห่งความเจริญสูงสุดแห่งระบบรัฐสภา การยอมรับและให้เสรีภาพแก่สหบาล กรรมกร การแยกศาสนาออกจากรัฐ (1905) เป็นยุคแห่งความเจริญทางการประดิษฐ์คิดค้นทางวิทยาศาสตร์และวิชาการ |
| 1914-1918 เกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 พันธมิตรได้ชัยชนะได้อัลซาส และลอร์แรนกลับคืน มีการทำสัญญาสงบศึก |
| 1919-1939 เป็นช่วงแห่งการบูรณะประเทศ และเป็นช่วงที่กรุงปารีสเฟื่องฟูทางศิลปกรรม เกิดวิกฤติการณ์ทางเศรษฐกิจ อันเป็นที่มาของขบวนการทางการเมืองที่เรียกว่า Front Populaire (1936) |
| 1939-1945 เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ฝรั่งเศสพ่ายแพ้และถูกยึดครอง นายพลเดอโกล (Général de Gaulle) นำขบวนการต่อต้านจากลอนดอน และแอลจีเรีย ฝ่ายพันธมิตรได้ชัยชนะในที่สุด (8 พฤษภาคม ค.ศ. 1945) |
| 1946-1957 เข้าสู่สาธารณรัฐที่ 4 ยุคแห่งการบูรณะฟื้นฟูประเทศ การขยายตัวทางด้านประชากรและเศรษฐกิจ การปลดปล่อยอาณานิคม ก่อตั้งประชาคมยุโรป (สนธิสัญญาแห่งโรม 1957) |
| 1958-1968 นายพลเดอโกล คืนสู่อำนาจ มีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐที่ 5 โดยการลงประชามติ (28 กันยายน ค.ศ. 1958) การก่อตั้งองค์การตลาดร่วม (1959) การลงนามสนธิสัญญาแห่งอาวิย็อง (Accords dEvian) เป็นการสิ้นสุดสงครามแอลจีเรีย (18 มีนาคม ค.ศ. 1962) การแก้ไข
รัฐธรรมนูญให้มีการเลือกตั้งประธานาธิบดีด้วยการเลือกตั้งทั่วไปโดยตรง
(ประชามติวันที่ 28 ตุลาคม ค.ศ. 1962) การลงนามสนธิสัญญาแห่งเอลิเซ (23 มกราคม ค.ศ. 1963) ระหว่างประธานาธิบดีอเดนาวร์ (Adenauer) ของ
เยอรมัน กับนายพลเดอโกล เพื่อกระชับสัมพันธไมตรีระหว่างเยอรมัน-ฝรั่งเศส ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น เป็นยุคแห่งความเจริญทางเศรษฐกิจ เกิดความปั่นป่วน
ภายในประเทศเกี่ยวกับสภาพสังคม (พฤษภาคม ค.ศ. 1968) |
| 1969-1981 สมัยประธานาธิบดีจอร์จ ปอมปิดู (Georges Pompidou : 1969-1974) มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจ การก่อตั้งประชาคมยุโรปดำเนิน
ต่อไป มีความพยายามครั้งแรกในการที่จะให้องค์การตลาดร่วมยุโรปมีระบบเงินตราที่สอดคล้องกันโดยการตั้งระบบ Serpent ขึ้นเมื่อ 10 เมษายน
ค.ศ. 1972 มีการขยายองค์การตลาดร่วมโดยการรับ เดนมาร์ก ไอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักรเข้าเป็นภาคีเมื่อ 1 มกราคม ค.ศ. 1973 และเกิด
วิกฤติการณ์น้ำมันครั้งแรก สมัยประธานาธิบดีวาเลรี ยิสการด์ เดสแต็ง
(Valéry Giscard dEstaing 1974-1981) มีการสานต่อในเรื่ององค์การตลาดร่วมยุโรป การลงนามในสนธิสัญญาแห่งโลม (Lom) ฉบับที่ 1 เมื่อ 28
กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1975 ก่อตั้งระบบการเงินยุโรปเมื่อ 1 มกราคม ค.ศ. 1979 การเข้าเป็นภาคีของกรีซ เมื่อ 1 มกราคม ค.ศ. 1981 การออกกฎหมายให้
ผู้มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไปมีสิทธิ์ออกเสียงเลือกตั้ง การออกกฎหมายทำแท้งโดยสมัครใจเมื่อ 17 มกราคม ค.ศ. 1975 ซึ่งเสนอโดย นางซีโมน แวย (Simone Veil) เกิดวิกฤติการณ์น้ำมันครั้งที่ 2 เงินเฟ้อและคนว่างงานสูงขึ้น |
| 1981-1995 สมัยประธานาธิบดี ฟร็องซัวซ์ มิตแตร์ร็องด์ (François Mitterrand) ได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีครั้งแรกในปี 1981 ครั้งที่ 2 ในปี 1988 มีการยกเลิกกฎหมายว่าด้วยการประหารชีวิต (1981) ออกกฎหมายว่าด้วยการกระจายอำนาจ (1982) การให้เสรีภาพแก่สถานีวิทยุและโทรทัศน(1982) การขยายตัวของประชาคมยุโรปโดยสเปนและโปรตุเกสเข้าเป็นภาคีเมื่อ 1 มกราคม ค.ศ. 1986 การประกาศให้ LActe Unique มีผลบังคับใช้ตั้งแต่
1 มกราคม ค.ศ. 1987 และการให้สัตยาบันสนธิสัญญาว่าด้วยสหภาพยุโรปโดยการออกเสียงประชามติ (20 กันยายน ค.ศ. 1992) |
| 1986-1988 นายชาคส์ ชีรัค (Jacques Chirac) ได้รับแต่งตั้งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี |
| 1993-1995 นายเอดูอาร์ด บาลลาดูร์ (Edouard Balladur) ได้รับ
แต่งตั้งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี |
| 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1995 นายชาคส์ ชีรัค ได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสสมัยแรก |
| ตุลาคม ค.ศ. 1997 การลงนามสนธิสัญญาอัมสเตอร์ดัม |
| 1 มกราคม ค.ศ. 1999 การเริ่มต้นของสกุลเงินยูโร (Euro : ) |
| 5 มิถุนายน ค.ศ. 2002 นายชาคส์ ชีรัค ได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีสมัยที่ 2 |
| 6 มิถุนายน ค.ศ. 2002 นายฌองปิแอร์ ราฟฟาแรง (Jean-Pierre Raffarin) ได้รับการแต่งตั้งขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี |
|
 |
|
| นโยบายการต่างประเทศของฝรั่งเศส |
|
| นโยบายการต่างประเทศของฝรั่งเศสตั้งอยู่บนหลักการพื้นฐานที่สำคัญ ได้แก่ สิทธิของประชาชนในการตัดสินใจด้วยตนเอง การเคารพในสิทธิมนุษยชน และหลักการประชาธิปไตย การเคารพในกฎข้อบัญญัติและความร่วมมือระหว่างประเทศ อันเป็นที่มาของเจตนารมณ์ของฝรั่งเศสในการที่จะธำรงไว้ซึ่งเอกราชของชาติ พร้อมกับพัฒนาความสามัคคีปรองดองในระดับภูมิภาคและระดับระหว่างประเทศ |
|
| การก่อตั้งสหภาพยุโรป |
|
| นับแต่ปี 1945 โครงการรวมประเทศยุโรปเป็นนโยบายหลักของนโยบายการต่างประเทศฝรั่งเศส ด้วยเหตุผลสำคัญหลายประการ อาทิ ความ
ต้องการให้เกิดสันติภาพและประกันความมั่นคงของรัฐ สร้างความเข้มแข็งให้รัฐบาลประชาธิปไตย สถาปนาเขตเศรษฐกิจและเงินตราร่วมเพื่อความเจริญรุ่งเรืองของยุโรป นับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ประธานาธิบดีฝรั่งเศส นายพล
เดอโกล ประธานาธิบดีจอร์จ ปอมปิดู ประธานาธิบดีวาเลรี ยิสการด์ เดสแต็ง
ประธานาธิบดี ฟร็องซัวซ์ มิตแตร์ร็องด์ และประธานาธิบดีชาคส์ ชีรัค
ต่างดำรงการปฏิบัตินโยบายดังกล่าวให้เป็นจริงขึ้นมา และการพัฒนาไปสู่
การเป็นมหาอำนาจทางเศษฐกิจและการยอมรับของการเมืองระหว่างประเทศ |
| ในด้านเศรษฐกิจ ผลิตภัณฑ์มูลรวมของประชาชาติสหภาพยุโรป
มีมูลค่าถึง 8,346.3 พันล้านดอลลาร์ (ประมาณ 6,112 พันล้านยูโร) ในปี 1988 ด้วยความสามารถของประเทศภาคี ซึ่งเริ่มจาก 6 ประเทศ เป็น 12 และ 15 ในปัจจุบัน มูลค่าดังกล่าวเทียบเท่ากับผลิตภัณฑ์มูลรวมประชาชาติของทวีปอเมริกาเหนือรวมกันทั้งหมด และสูงกว่าของทวีปเอเชีย |
| สิ่งท้าทายที่สหภาพยุโรปกำลังกระทำอยู่ในขณะนี้คือ การทำให้
สหภาพยุโรปมีเอกลักษณ์ทางการเมืองและเงินตราที่แท้จริง เตรียมการในการเพิ่มจำนวนประเทศภาคี ซึ่งมีหลายประเทศได้ยื่นความจำนงขอเข้าเป็นภาคีไว้ ฝรั่งเศสได้ประกาศเจตนารมณ์ในเรื่องนี้ในการประชุมระหว่างรัฐบาลนานาประเทศและบรรลุผลด้วยการลงนามในสนธิสัญญาอัมสเตอร์ดัม เมื่อ
2 ตุลาคม ค.ศ. 1997 ซึ่งเป็นผลมาจากความมุ่งมั่น มาตรการสร้างความ
เข้มแข็งทางสังคมในนโยบายและทางการปฏิบัต |
| 1 มกราคม ค.ศ. 1999 เงินตราสกุลยูโรได้ออกสู่ตลาดการเงิน ธนาคาร และบริษัทห้างร้านอย่างเต็มรูปแบบ |
| 1 มกราคม ค.ศ. 2002 ฝรั่งเศสและประเทศภาคีอื่น ๆ ได้นำธนบัตรและเหรียญเงินสกุลยูโรออกใช้ ซึ่งเป็นขั้นตอนที่ 4 ของการก่อตั้งสหภาพ
เศษฐกิจและเงินตรา (EMU : Economic and Monetary Union) |
|
| ความมั่นคงสากล |
|
| ในด้านความมั่นคง สงครามเย็นที่ดำเนินมาเป็นเวลาหลายปี และช่วงแห่งความผันผวนที่ตามมา ทำให้ประเทศประชาธิปไตยทั้งหลาย อันมีฝรั่งเศสเป็นแกนนำ ต้องแบกความรับผิดชอบในด้านนี้สูงมาก นอกจากจะเป็นภาคี
สนธิสัญญาแอตแลนติกเหนือ (NATO) แล้วฝรั่งเศสยังเป็นภาคีของสหภาพยุโรปตะวันตก (WEU) องค์การเพื่อความร่วมมือและความมั่นคงในยุโรป (OSCE) และกองกำลังยุโรป ซึ่งมีทหารฝรั่งเศสร่วมปฏิบัติการอยู่ด้วยเกือบ 13,000 คน และในฐานะที่เป็น 1 ใน 5 มหาอำนาจทางนิวเคลียร์ อันประกอบด้วย
สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา รัสเซีย และจีน ฝรั่งเศสจึงยึดถือนโยบายการป้องปรามทางนิวเคลียร์ และปรับให้เข้ากับนโยบายการเมืองรูปแบบ
ใหม่ ๆ และขยายขอบเขตการป้องกันตนเองออกไปให้ครอบคลุมทั่วยุโรป และในขณะเดียวกันก็ได้ดำเนินความพยายามห้ามการทดลองนิวเคลียร์ในทุกรูปแบบ รวมทั้งการควบคุมและการลดกำลังอาวุธนิวเคลียร์ |
|
| บทบาทต่อสหประชาชาต |
|
| ในด้านนโยบายระหว่างประเทศ ฝรั่งเศสยึดหลักการเคารพต่อ
จุดประสงค์และหลักการขององค์การสหประชาชาติ โดยแท้จริงแล้วหลักการขององค์การสหประชาชาติคือ ภาพจำลองของอุดมการณ์ที่สาธารณรัฐฝรั่งเศสใช้สืบต่อกันมานั่นเอง |
| นับตั้งแต่ปี 1945 ฝรั่งเศสให้การสนับสนุนองค์การสหประชาชาติเสมอมา และเป็นผู้ให้การสนับสนุนกองทุนอันดับ 4 ในปี 2001 สนับสนุนเงินทุน 68.85 ล้านยูโร เข้าสู่งบประมาณปกติ และ 125.55 ล้านยูโร สำหรับองค์การที่
ทำหน้าที่พิเศษเฉพาะ นอกจากนั้น ในฐานะที่เป็นสมาชิกถาวรของสภาความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ อันเป็นองค์กรสูงสุดขององค์การนี้ ฝรั่งเศสก็ได้
เข้าร่วมในปฏิบัติการเพื่อสันติภาพของสหประชาชาติจำนวนมาก (ในตะวันออกกลาง, แอฟริกา, กัมพูชา, อดีตยูโกสลาเวีย, คองโก, เอธิโอเปีย, เอริเตรีย, เซียรา ลีโอน ฯลฯ) พร้อมทั้งให้การสนับสนุนเงินทุนสำหรับปฏิบัติการเพื่อสันติภาพอีก 261.75 ล้านยูโร |
| นอกจากนั้น ฝรั่งเศสยังให้การสนับสนุนการปฏิบัติการช่วยเหลือพัฒนาของสหประชาชาติ โดยเฉพาะด้านการบริจาคและการช่วยเหลือทางเทคนิคใน โครงการหลัก ๆ คือ โครงการต่อต้านความรุนแรง (UNDP), โครงการ
คุ้มครองเด็ก (UNICEF), โครงการต่อต้านยาเสพย์ติด (UNDCP) และ โครงการช่วยเหลืออาหาร (WFP) |
|
| ความร่วมมือระหว่างประเทศ |
|
| นโยบายความร่วมมือระหว่างประเทศของฝรั่งเศส มีพื้นฐานบนบทบาท (Influence) และความร่วมมือซึ่งกันและกัน (Solidarity) โดยมีนโยบาย 4
ประการคือ |
|
 การช่วยเหลือพัฒนา |
| ฝรั่งเศสแสดงให้เห็นถึงความพยายามเพื่อความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันความช่วยเหลือของฝรั่งเศสอย่างเป็นทางการในการพัฒนาประเทศยากจนเป็นมูลค่า 4.42 พันล้านยูโร หรือ 0.33% ของ GDP ของประเทศฝรั่งเศส ในปี 2000 เปรียบเทียบกับสมาชิกประเทศอื่น ๆ ของคณะกรรมการช่วยเหลือพัฒนาของ OECD ซึ่งมีค่าเฉลี่ยเพียง 0.22% |
| ภายใต้กรอบความร่วมมือกับประเทศยากจนที่มีภาวะหนี้สินสูง (HIPC : Heavily Indebted Poor Countries) ฝรั่งเศสให้ความช่วยเหลือระดับทวิภาคีในการปลดเปลื้องภาระหนี้สินและการพัฒนาเป็นเงิน 4.7 พันล้านยูโร |
|
| การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและภาษาฝรั่งเศส |
| ศูนย์วัฒนธรรมฝรั่งเศส 224 แห่ง ใน 91 ประเทศ และเครือข่ายสมาคมฝรั่งเศส 263 แห่ง |
| นโยบายเผยแพร่ภาษาฝรั่งเศส ในกลุ่มบุคคลเป้าหมายประมาณ 70 ล้านคน ใน 166 ประเทศ ครูสอนภาษา 680,000 คน |
| องค์กรการศึกษาฝรั่งเศสในต่างประเทศ (AEFE : Agency for French Studies Abroad) มีกิจกรรมความร่วมมือในโรงเรียนฝรั่งเศส 270 แห่ง
ทั่วโลก |
|
| ความร่วมมือทางด้านวิทยาศาสตร์และการศึกษา |
| ฝรั่งเศสสนับสนุนทั้งด้านการศึกษาวิจัยร่วมระหว่างประเทศ และการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารทางด้านวิทยาศาสตร์กับนานาประเทศ โดยมีศูนย์
สังเกตการณ์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และศูนย์วิจัยของฝรั่งเศส 26 แห่งในต่างประเทศ |
| ความร่วมมือทางด้านการศึกษา มีหลักสูตรภาษาฝรั่งเศส 200
หลักสูตรทั่วโลก และให้การสนับสนุนนักศึกษาต่างชาติในฝรั่งเศสที่มีเพิ่ม
มากขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับประเทศที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดคือ เยอรมัน และสหรัฐอเมริกา ปัจจุบันมีจำนวนนักศึกษา 172,000 คน |
|
| ประชาสัมพันธ์ฝรั่งเศส |
| การเผยแพร่ฝรั่งเศส ผ่านสื่อภาพและเสียงในต่างประเทศกำลังขยายตัวจากการดำเนินการของภาคผู้ปฏิบัติ เช่นโทรทัศน์ภาษาฝรั่งเศสช่อง TV5 และสถานีวิทยุ Radio France International (RFI) ได้กลายเป็นนโยบายลำดับสำคัญของรัฐบาล |
| ฝรั่งเศสยังสนับสนุนในการเผยแพร่ภาพยนตร์และหนังสือฝรั่งเศส โดยในปี 1999 มีการส่งออกภาพยนตร์ฝรั่งเศสที่สร้างใหม่เพิ่มขึ้นประมาณ 60% |
|
| บทบาทด้านมนุษยธรรม |
|
| นโยบายการต่างประเทศของฝรั่งเศสกำหนดบทบาทกิจกรรมด้านมนุษยธรรมไว้อย่างชัดเจน เพื่อดำเนินการกิจกรรมด้านมนุษยธรรม ซึ่งฝรั่งเศสให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก และมีเจตนารมณ์อันแน่วแน่ในอันที่จะดำเนินกิจการนี้ ฝรั่งเศสมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนประเทศกำลังพัฒนา และกฎหมายระหว่างประเทศเพื่อมนุษยธรรม |
| กระทรวงการต่างประเทศฝรั่งเศส ให้ความร่วมมือผ่านหน่วยงาน
ปฎิบัติของรัฐ Sécurité Civile (การช่วยเหลือบรรเทาภัยพิบัติจากธรรมชาติฉุกเฉิน การกำจัดวัตถุระเบิด ฯลฯ) Samu Mondial (หน่วยบริการทางการแพทย์เคลื่อนที่ฉุกเฉิน - สาขาระหว่างประเทศ) และบริการด้านสุขภาพของกองกำลังทหาร ในปี 2000/2001 สนับสนุนงบประมาณจำนวน 9.3 ล้านยูโร |
| จากกองทุนดังกล่าว NGO ฝรั่งเศสในต่างประเทศ ได้รับงบประมาณ 4.12 ล้านยูโรในการดำเนินการ |
| ในปี 2000 ฝรั่งเศสให้การสนับสนุนงบประมาณ 52 ล้านยูโรสำหรับโครงการระหว่างประเทศขององค์การด้านมนุษยธรรมต่าง ๆ ของสหประชา--ชาติ เช่น UNHCR, UNICEF, WFP, UNRWA และ ICRC |
| นอกจากนั้น ฝรั่งเศสสนับสนุนงบประมาณ 100 ล้านยูโรสำหรับโครงการของสหภาพยุโรปผ่าน ECHO (European Community Humanitarian Office) ซึ่งเป็น 17% ของงบประมาณ ECHO ทั้งหมด |
| ฝรั่งเศสให้การช่วยเหลือทั้งโดยตรง และโดยอ้อม เพื่อช่วยเหลือประชาชนที่ขาดแคลน ประสบภัยพิบัติตามธรรมชาติ หรือความขัดแย้งทาง
การเมือง |
|
| กลุ่มผู้ใช้ภาษาฝรั่งเศส (Francophonie) |
|
| ในขณะเดียวกันกับที่การประชาสัมพันธ์ทางด้านวัฒนธรรม การ
แลกเปลี่ยนทางวิทยาศาสตร์และเทคนิค วิทยาการฝรั่งเศสกระตือรือร้นใน
การเผยแพร่ภาษาฝรั่งเศสให้แพร่หลาย เกิดการรวมกลุ่มผู้ใช้ภาษาฝรั่งเศส (131 ล้านคน หรือ 2.5% ของประชากรโลก) ขึ้นเพื่อความร่วมมือกันอย่างแท้จริง |
| นับตั้งแต่ปี 1986 มีการจัดประชุมสุดยอดกลุ่มผู้ใช้ภาษาฝรั่งเศส 8 ครั้ง การประชุมสุดยอดของประมุขรัฐของประเทศต่าง ๆ ที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส ณ
กรุงฮานอย ประเทศเวียดนาม เมื่อเดือนพฤศจิกายน 1997 การประชุมระดับรัฐมนตรีประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส โฆษกรัฐบาลในด้านการร่วมมือทางสังคมและเศรษฐกิจ โครงการร่วมมือทางภาษา และวัฒนธรรม |
| การประชุมสุดยอดครั้งที่ 8 มีกลุ่มผู้ใช้ภาษาฝรั่งเศส 51 ประเทศ
เข้าร่วมการประชุมที่จัดขึ้น ณ เมือง Moncton (Canada) ครั้งล่าสุดจัดขึ้น ณ กรุงเบรุต ในเดือนตุลาคม 2001 |
|
| ชาวฝรั่งเศสในต่างประเทศ |
|
| ในปัจจุบัน มีชาวฝรั่งเศสประมาณ 1,774,200 คน อาศัยอยู่ใน
ต่างประเทศ สามารถแบ่งออกเป็นภูมิภาคต่าง ๆ ดังน |
| ยุโรป (52.7%) |
934,444 |
คน |
| อเมริกา (25.4%) |
450,831 |
คน |
| แอฟริกาเหนือและตะวันออกกลาง (8.2%) |
145,000 |
คน |
| แอฟริกา (ใต้ซะฮาราลงไป) (8%) |
142,013 |
คน |
| เอเชียและหมู่เกาะ (5.7%) |
101,919 |
คน |
|
| ชาวฝรั่งเศสเหล่านี้ ส่วนใหญ่จะอยู่ชั่วคราว (ช่วงระยะเวลาเฉลี่ย ประมาณ 4 ปี) ส่วนใหญ่เป็นลูกจ้างบริษัทฝรั่งเศสต่าง ๆ เจ้าหน้าที่ของรัฐประจำ
ต่างประเทศ หรือเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานด้านมนุษยธรรม |
| ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประเทศฝรั่งเศส www.diplomatie.gouv.fr/france/gb/tour/index.html |
|
|
|
ประสบการณ์นักศึกษาไทยในฝรั่งเศส
